Tveggja!

Það er búið að vera mér hjartans mál alveg frá því að ég kom hérna út (semsagt í september) að kenna Birki að segja hvað hann er gamall. Ég hef nú náð að kenna honum ansi margt, allt frá því að segja úllalla yfir í það að biðja fallega um hluti en hann hefur þverneitað að læra aldur sinn. Í gær ákvað ég að reyna aftur að kenna honum hvað hann var gamall og spurði hann:

Ég: Hvað ertu gamall?
Birkir: Ha
Ég: Hvað ertu gamall Birkir?
Birkir: Ha
Bylgja: Ertu 10 ára?
Birkir: Nei, tveggja!

Drengurinn hefur semsagt verið fyrir löngu búin að læra þetta og hefur bara ákveðið að sjá hversu lengi ég myndi reyna áður en ég gæfist upp. Hann hefur greinilega fundið að ég var á síðasta snúning með að reyna að kenna honum þetta svo hann hefur ákveðið að gefast loks upp.

Við fengum mjög skemmtilega heimsókn um helgina en Jónína mamma Eriks og Erna Dís systir hans komu og voru hjá okkur. Þær komu seint á fimmtudagskvöldið með langþráð páskaegg í farveskinu og til að gera gott betra voru tvö handa mér. Á föstudeginum fórum við dömurnar á heimilinu og Birkir eldsnemma niður í bæ til að upplifa brúðkaupsstemminguna. Þetta var alveg hreint magnað og ég fann bara hvernig bláa blóðið kraumaði í æðum mínum. Það var allt pakkað af fólki og ekki fræðilegur möguleiki að komast nálægt þessum herlegheitum útaf öryggis ástæðum. Við héldum því bara af stað heim um hálf ellefu leytið til að sjá þetta almennilega í sjónvarpinu. Athöfnin var frekar köld og leiðinleg og ég er nokkuð viss um að ég hefði sofnað hefði ég verið í kirkjunni en þegar þau stigu út úr kirkjunni brúðarhjónin þá fékk ég nú klökk í hálsinn og gæsahúð. Ég varð fyrir miklum vonbrigðum (ekki samt eins miklum og þegar ég áttaði mig á því að boðskortið mitt hefði líklegast ekki týnst í pósti) þegar mér var sagt að það yrði ekki sjónvarpað frá veislunni sjálfri en ég hafði undirbúið mig undir það að sitja límd við sjónvarpið daginn á enda. 

Helgin var mjög skemmtileg og þrátt fyrir örlítið meiri vind heldur en vanalega náði ég aldeilis að bæta meira í freknufjöldann á andlitinu mínu. Stelpurnar fóru síðan heim í gær og eftir að hafa skilað þeim út úr húsinu féllu nokkur tár. En ég á sem betur fer von á foreldrum mínum í lok mánaðarins svo nú bíð ég spennt eftir komu þeirra :D

 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 identicon

Þú gerir þér grein fyrir hvað krókódílatár eru.... ;)

Ellen (IP-tala skráð) 4.5.2011 kl. 16:57

2 identicon

nei en ég veit það núna takk fyrir :D

Kristín Helga (IP-tala skráð) 4.5.2011 kl. 19:18

3 identicon

Takk æðislega fyrir okkur Kristín mín, yndislegt að vera með þér :* Það var frekar erfitt að kveðja þig, langði bara að taka þig með mér heim :) Við fáum okkur sko mojito eftir 3 mánuði þegar þú kemur til landsins! :D

Erna Dís (IP-tala skráð) 5.5.2011 kl. 16:03

4 identicon

Ánægð með þig og skil biðina eftir páskaegginu vel... Við vorum einmitt líka svo heppin að fá egg að heiman. Bara gott!

Fríða (IP-tala skráð) 16.5.2011 kl. 18:37

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband