Eniga Meniga

Jæja í gær var komið að því að ég þurfti að fara ein út í hinn grimma heim bankamanna og láta búa til fyrir mig bankareikning. Ég var ekkert lítið stressuð þegar ég lagði ALEIN af stað út í Loyds bankann, búin að fara með setninguna, I need to create a bank account, silljón sinnum í huganum. Ég var hársbreidd frá því að biðja Bylgju um að koma með mér en ákvað síðan að nú væri kominn tími fyrir the peacock to fly.
Þegar röðin var komin að mér í bankanum sagði ég, svona klakklaust og flott: "I need to create a bank account." Ég hef aldrei verið eins stolt af sjálfri mér í jafn stuttan tíma, eftir það lá leiðin bara niður á við. Maðurinn byrjaði að spurja hvort ég væri student og ég sagði auðvitað nei, þá spurði hann mig hvort ég ynni en ég heyrði: "are you a student?", fannst svolítið skrítið að hann væri að spyrja mig sömu spurningarinnar tvisvar en sagði þá hátt og skýrt nei og að ég væri au-pair. Þá varð hann bara eitt stórt spurningamerki í framan og spurði mig hvort ég væri þá ekki að vinna og ég auðvitað játaði, síðan fannst honum þetta bara fyndið og spurði "you get paid or are you doing it for free?". Ég ákvað að taka þátt í þessum létta húmor sem hann var að búa til þarna og hló og sagði: "yes, hahahhahahha". Eftir þessa syrpu hugsaði ég með mér að núna gæti þetta ekki versnað. Vá hvað ég hafði rangt fyrir mér. Næst bað hann mig um nafn og ég sagði, Kristín, síðan þurfti hann auðvitað af fá my surename og ekki er það auðveldlega stafað. Ég tilkynnti honum að ég væri Bergsveinsdóttir og byrjaði svo að stafa það fyrir hann, B for Bob og svona krúsídúllur, en þegar ég kom að I var það gjörsamlega stolið úr mér, fyrst sagði ég óvart Y, svo horfði ég á hann gera það og sagði honum að það væri ekki rétt. Síðan ætlaði vinnufélagi og sessunautur hans að hjálpa mér og saði W en ég hélt áfram að harðneita, baðandi út höndum.
Eina ráðið í stöðunni var þá fyrir félagann minn að fara með fingurinn efst á lyklaborðið og rekja þannig hvern staf fyrir sig. Ég sagði bara no, no, no þangað til hann komst loks á I-ið, þá hrópaði ég sigri hrósandi YES. Ég er mjög þakklát fyrir að það hafi ekki verið v sem ég mundi ekki eftir en ekki I, þá hefðum við verið fram að jólum.
Ég skrifaði restina af nafninu mínu niður á blað fyrir hann.
Þrátt fyrir þessa heljarinnar ferð í bankann stóð ég ekki eftir með bankareikning, einungis blað um að ég eigi að mæta á fund á miðvikudaginn næsta miðvikudag, klukkan 3 til þess að sjá hvort ég er bank account material. Þetta er nefnilega svo lítið útibú. Þetta var mjög nálægt því að vera life changing experience.

Eftir að ég labbaði út úr bankanum var ég full sjálfstrausts og fannst ég geta sigrað heiminn, þannig ég labbaði í rætkina og gerðist member að Nuffield health & fitness. Svona sigra ég heiminn one day at a time.

Planið í dag var svo að fara með Birki í drop-in í Coram's en Birkir var á allt öðru máli svo við vorum ekki lengi að snúa við og fara í garðinn sjálfann í staðinn að leika. Hann var heldur ekkert alltof spenntur fyrir því, vildi bara vera í fanginu mínu, ég ákvað nú samt að keyra með hann einn hring áður en ég færi aftur heim. Kúturinn var ekki lengi að hoppa upp úr kerrunni þegar hann rak auga í brúnu geitina. Við fórumn að eltast við geiturnar í smá tíma þangað til þær voru búnar að fá nóg af okkur. Birkir virtist þó ekki ætla að gefast upp á þeim og reyndi hvað eftir annað og að faðma þær. Ein varð svo fúl þegar hann ætlaði að reyna að sitja með henni inni í kastalann, þangað voru þær allar flúnar, að hún reyndi að stanga hann, greyið vissi ekki að það var búið að taka af henni hornin.

Birkir ákvað síðan að klifra upp í kastalann og ég fór á eftir honum. Þegar ég kom upp var þar kona með barnið sitt og sagði við mig: "really good climbing." Ég hugsaði vá ég hlýt að vera góð og þakkaði henni fyrir, síðan þurfti hún að eyðileggja allt og spurði: "How old is he?" Henni var snarlega kippt út af jólakorta listanum.

Eftir hádegisblundinn okkar kveikti ég á rosalega skemmtilegum disk sem heitir Eniga Meniga með Olgu Guðrúnu. Vá! hvað ég söng mikið enda voru þarna slagarar á borð við Ef þú ert súr vertu þá sætur, Ryksugulagið og Það hafa allir eitthvað til að ganga á. Við fórum síðan út á Myddelton leikvöllinn og þar söng ég heil ósköp í viðbót fyrir Birki og honum fannst það mjög gaman og tók oft undir með mér. Ég syng og syng hérna úti, þetta er alveg nýr heimur fyrir mig. Það er náttúrulega alveg spurning hversu lengi ég mun geta sungið áður en Birkir og Birtingur fara að taka eftir hversu laglaus ég er. Þangað til mun ég bara trúa að þeim finnist ég jafn góð og Whitney Houstun var í den.

p.s. Janus gallinn heldur áfram að koma sterkur inn.

 

XOXO
LOVE TYRA

Athugasemdir

[Edda Björg (IP-tala skráð) 2.10.2010 kl. 08:24]

hahaha ég dó þegar að ég las bankasöguna...þú ert svo æðislega misheppnuð stundum! Ég verð nú samt að segja að þú hafir staðið þig rosa vel. Mikið rosalega er Birkir mikil dúlla! og láttu ekki svona þú syngur eins og fugl

XOXO Eddie

[Erla Rún (IP-tala skráð) 2.10.2010 kl. 21:50]

Haha, sé þig fyrir mér í bankanum :) .. Gangi þér vel á miðvikudaginn :o

Elska bloggin þín, ELSKA ÞAU!

Love, Erla

[Hugrún (IP-tala skráð) 3.10.2010 kl. 01:30]

Hahahaha þú ert fyndnasta manneskja sem ég þekki og þar af leiðandi fyndnasti bloggari sem ég þekki. Setningar á borð við ,,henni var snarlega kippt útaf jólakortalistanum" fá mig til að hlæja upphátt, klukkan hálf 4 um nótt þegar ég er eina sem er vakandi í íbúðinni minni í München hahaha !

p.s. ég fékk ,,allir hafa e-ð til að ganga á" á heilann eftir að hafa lesið þetta... takk!

[Fríða (IP-tala skráð) 4.10.2010 kl. 08:28]

Þetta er frábært blogg hjá þér. Þú ert að standa þig eins og sannkölluð hetja, enda ertu það!!

[Dagný (IP-tala skráð) 4.10.2010 kl. 11:28]

Haha.. æjj þú ert svo mikil dúlla!! Sé þig svo fyrir mér í þessum banka!!